Περισσότερη Δημοκρατία παρακαλώ

Ο κόσμος είναι στο δρόμο.

Και αυτό γίνεται για πρώτη φορά μετά από πάρα πολλά χρόνια.

Ασχετα με τον ποιος τον κατέβασε, είτε οι φοιτητές στο φάησμουκ, είτε το σύστημα, είτε η φώτιση του αγίου πνεύματος, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.

Εγινε ένα μικρό βήμα. Ο Ελληνικός λαός που ήταν σε πολιτικό κώμα τόσα χρόνια, διασωληνωμένος με καλώδια, μάσκες και αναπνευστήρες λαμβάνοντας φάρμακα και χάπια - ευγενική χορηγία απο τα megala κανάλια, τώρα κούνησε το δάκτυλο του δεξιού του χεριού. Ετσι γίνεται πάντα. Ο ασθενής που είναι στην εντατική, πρώτα κουνάει ένα δάχτυλο, μετά ανοίγει τα μάτια του, μετά αντιλαμβάνεται που βρίσκεται, μετά αναρρώνει και μετά σηκώνεται. Ετσι γίνεται. Κανείς δεν σηκώθηκε απο την εντατική να πάει για μπάσκετ.



Ο Ελληνικός λαός κούνησε το δάχτυλο. Και ανοίξαμε τα μάτια. Είδαμε που βρισκόμαστε. Καταλάβαμε ότι το πολιτικό σύστημα που τόσα χρόνια θεωρούσαμε δημοκρατικό, στην πραγματικότητα είναι χούντα του κερατά.

Είναι ένα μικρό βήμα. Ολα όμως τα μεγάλα ταξίδια αρχίζουν με ένα μικρό βήμα.

Τώρα ήρθε η ώρα να συνέλθουμε και να συγκεντρώσουμε τις δυνάμεις μας για να σηκωθούμε απο το κρεβάτι της εντατικής. Οι "γιατροί" δε θα μας αφήσουν. Θα μας πουν ότι θα υποτροπιάσουμε, ότι είναι νωρίς για να σηκωθούμε, ότι σαν την ξάπλα δεν έχει, ότι όλα είναι καλά και αυτοί ξέρουν.

Ομως εμείς ξέρουμε ποιο είναι το φάρμακο της αρρώστιας μας. Και θα σηκωθούμε να το ζητήσουμε....

Για περισσότερα επισκεφθείτε...
http://thalamofilakas.blogspot.com/2011/05/blog-post_8428.html

Πηγή: Θαλαμοφύλακας